Alexander Hendrik Willem van Blijenburgh werd op 28 mei 1877 geboren te Amsterdam als zoon van Hendrik van Blijenburgh en Maria Koopman. Zijn vader was koopman, maar hij koos voor een militaire loopbaan.Hij diende jarenlang het wapen der cavalerie. Op 27 juli 1900 werd hij aangesteld als luitenant,vier jaar later bevorderd tot eerste luitenant. Hij woonde in Den Haag aan de Koninginnegracht naast zijn zeer welgestelde schoonmoeder. Gedurende de Eerste Wereldoorlog was hij onder andere commandant van het derde Escadron Wielrijders van de Cavalerie Brigade in Hengelo. In vredestijd, maar paraat. Jawel.

Lex van Blijenburgh was de neef van de in sportieve kringen nog bekendere W.P. Hubert van Blyenburgh, waarover later meer. Dat ‘Hubert’ is weliswaar onderdeel van de achternaam, maar het was een recente toevoeging. De vader van W.P. Hubert van Blijenburg had toestemming gekregen om de achternaam van zijn in het kraambed overleden vrouw aan de familienaam toe te voegen. Wel degelijk familie dus.

Alex of Lex van Blijenburgh is in literair Nederland veel bekender dan in schermend Nederland, want hij was een van de weinige zeer goede vrienden van Louis Couperus. Vanaf het moment dat Couperus Blijenburghs schoonmoeder en echtgenote ontmoette bij een voorlezing in 1915 hebben ze regelmatig contact. Voor de minder literaire lezers: Louis Couperus is de auteur van een imposant oeuvre met werken als: Eline Vere, De Boeken der Kleine Zielen, Van Oude Mensen, de dingen die voorbijgaan en De Stille Kracht. Lang geleden bijna allemaal in series op TV geweest, waarbij destijds vooral de blote Pleunie Touw -in de Stille Kracht- veel opzien baarde.

De brieven van Couperus aan Van Blijenburgh zijn bewaard gebleven en in een bibliofiel werk (oplage 75 stuks) uitgegeven door de Carboleum Pers. De bovenstaande informatie is afkomstig uit dit boek dat is getiteld: Sempre Il Tuo, De Brieven van Louis Couperus aan de familie Van Blijenburgh - Bohtlingk, bezorgd door H.T.M. van Vliet, 2003.

Nergens lees je dat deze man in 1906 toch maar even brons won op het onderdeel degen individueel. Hij werd tweede in zijn poule in de eerste ronde, derde in de eerste halve finale en uiteindelijk derde in de finale. Hij deed ook mee op Sabel individueel één treffer en op Sabel individueel drie treffers, maar sneuvelde op deze onderdelen in de eerste ronde.

Lex van Blijenburgh bereikte de eindrang van luitenant-kolonel der huzaren, Hij overleed op 23 januari 1960 in Wassenaar.