Delegatieleider Koen Sizoo bericht dagelijks vanuit Kazan over de prestaties van het Nederlandse team. Met vandaag: een ‘rustdag’ en een memorabele finale: “Telkens als de score tot 8 was gevorderd stroomde de loper vol glitterpakjes….”
Rust na de hectiek van gisteren. Ontbeten met het hele team, op dezelfde tijd
als anders om in het ritme te blijven. Daarna de stad in, die naast het
eeuwenoude kremlin van Kazan een verrassend groot aantal outlets van diverse
grote sportmerken blijkt te herbergen. Gelukkig wist Svetlana, de Russische
studente die de Nederlandse ploeg door de organisatie is toegewezen als
assistente en die van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat klaar staat, ze
allemaal te vinden. Ze was ook bereid waar nodig de prijskaartjes te vertalen.
Bepakt en bezakt kwam het team weer terug in het hotel.
Voorafgaand aan de sabelfinales ‘s avonds
was de officiële openingsceremonie van het WK. Tom liep achter de onvermoeibare
Svetlana (die het bord Nederland droeg) als vlaggendrager de zaal binnen.
Vanwege het neerstorten van het vliegtuig van Malaysia Airlines in Oekraïne,
met aan boord veel Nederlands, droeg vlaggendrager Tom een rouwband. Met een
paar korte onvertaalde speeches werd in het Russisch het evenement
geopend.
Voor de sabelfinale hadden de
organisatoren iets nieuws bedacht om te voorkomen dat het publiek zich zou
vervelen: cheerleaders tijdens de pauzes tussen en in de wedstrijden. Telkens
als de score tot 8 was gevorderd stroomde de loper dus vol glitterpakjes voor
een dansje van een minuut. De herrie zorgde er in ieder geval voor dat de
aanwijzingen van de coaches door de tegenpartij niet afgeluisterd konden
worden.
De Russen begonnen het WK in eigen land
goed met een gouden medaille voor Kovalev bij sabel heren (zilver voor de
Koreaan Gu, brons voor de Roemeen Dolniceanu en de Rus Yakimenko). Bij de dames
won de Oekraiense Kharlan en was er zilver voor de Amerikaanse Zagunis en brons
voor de beide Russinnen Egorian en Dyachenko.
