?Kampfschwein? Verwijlen
Interview met medaillewinnaar
Door: Ralf Groothuizen
LEIPZIG ? De Duitsers hebben er een woord voor, ?Kampfschwein?. Een persoon met
de gave om bij een flinke achterstand terug te komen. De 22-jarige
bronzenmedaillewinnaar Bas Verwijlen maakte zondag tijdens de WK schermen in
Leipzig duidelijk over deze gave te beschikken. In de kwartfinale tegen de
Duitser Strigel knokte hij zich terug naar 14-14 en nam het ijzer van de
boomlange Duitser weg. ?En ja, dan is het ?Schade Deutschland alles ist vorbei?
met vijfduizend schreeuwende Duitsers in je nek?, zegt hij vol trots aan een
restauranttafel in de Leipziger Arena.
Voor degenen die er nog aan twijfelen. Datzelfde kunstje herhaalde Nederlands
beste degenschermer en economiestudent Verwijlen in de halve finale tegen de
veertien jaar oudere Rus Kolobkov. Bij het betreden van de arena stond Kolobkov
al vol in de spotlight op de loper. Verwijlen wist toen wat hem te doen stond.
?Ik heb al twee keer naast hem gestaan. De eerste keer dacht ik, shit dit is
Kolobkov. De tweede keer dacht ik, jij bent wel goed, maar ik weet dat ik je
kan pakken. Gisteren dacht ik echt, ik ga je pakken.?
Verwijlen verloor het duel om een finaleplaats, maar niet zonder slag of stoot.
Net als in zijn vorige partij knokte hij zich terug naar gelijke stand. Een
beslissende ronde moest uitkomst bieden. ?Ik ging hem absoluut opvreten, maar
hij is zo snel. Ik maakte de aanval, maar hij doorzag het. Daarna wilde ik
hetzelfde doen, maar hij had op vreemde wijze zijn wapen laag en stak me in
mijn lies.? Einde verhaal voor de Nederlander.
Boos is hij niet. ?Ik zet mijn beste prestatie ooit neer, voor mezelf en sinds
lange tijd weer voor het Nederlands schermen.? Wel baalt hij van het
wedstrijdverloop. ?Als je nou verliest met 15-10 of 15-9 dan is het duidelijk,
maar nu zit je maar ??n treffer van de finale af?, treurt hij om even later
weer breed te glimlachen als een Zweedse schermster hem feliciteert met zijn
bronzen plak.
Al die aandacht vindt hij prachtig. Op het moment dat hij dat wil vertellen
piept zijn telefoon alweer, een sms-bericht. ?Mijn telefoon staat roodgloeiend.
Mijn vrienden uit het veld- en zaalvoetbalteam vinden het prachtig om hun maat
te zien patsen op Eurosport. Daar ben ik zeker trots op als ik straks weer
terug in Oss ben?, zegt hij vol trots.
In de Brabantse stad zal hij niet naast zijn schoenen gaan lopen, beweert hij
zelfverzekerd. ?Ik ga me niet anders gedragen en vind op dit moment alles mooi
wat er op me afkomt. De meeste mensen zijn dit bij het volgende WK allang weer
vergeten. Ik moet me dan gewoon opnieuw gaan bewijzen.?
Daar heeft hij alles voor over. Weinig contact met zijn vrienden. Geen tijd
voor een vriendin en iedere week dronken worden in de kroeg zit er voor hem
niet in. ?Maar ik weet zeker dat ik volgende week bij thuiskomst me helemaal
klem ga zuipen op een feest van een vriend. Ik heb sinds Oud en Nieuw niet meer
gedronken, en ik denk dat ik met die plak wel een klein biertje mag pakken?,
hoopt hij.
Die goedkeuring voor dat biertje zou hij dan van zijn vader moeten krijgen.
Roel Verwijlen is ook de coach van de jonge schermer. Een eerlijke en kritische
coach als we de medaillewinnaar moeten geloven. Niet rancuneus en onredelijk,
zoals het nogal weleens voorkomt als ouders hun kinderen begeleiden in de
topsport.
In Huize Verwijlen geen dramatische scene met prakkende familieleden in hun
bord boerenkool, wachtend tot de bom barst. ?De enige die chagerijnig is na een
slechte wedstrijd ben ik, alhoewel ik me daar best snel overheen kan zetten?,
zegt de economiestudent. ?Als ik een slechte prestatie neerzet, zal mijn pa
niet boos zijn. Dat is het laatste wat hij zal doen. Hij geeft alleen aan wat
er goed ging en welke punten ik moet verbeteren.?
En dat doet de coach met liefde, volgens Bas, en zonder jaloers te zijn op de
prestaties van zijn zoon. Vader Verwijlen heeft veel geld en tijd in de
ontwikkeling van zijn zoon gestoken. ?Mijn pa heeft nooit de kans gehad om naar
grote toernooien te gaan. Hij komt uit een familie met zes kinderen, dat is al
duur genoeg. Hij wilde mij die kans niet ontnemen en zie wat daar uit
voortgekomen is.?