Toen Wiebe me vroeg of ik bereid was om zo lang als nodig het KNAS Bestuur te
versterken heb ik meteen "Ja" gezegd. Inmiddels heb ik de tweede vergadering
er op zitten en heb de tijd er tussenin vooral doorgebracht met het lezen van
documentatie uit het recente verleden.
Voor de jeugdigen onder ons is misschien een introductie op zijn plaats.
Ik ben begonnen met schermen bij de SV KLM op mijn 14e. Na 2 jaar overgestapt
naar Zaal van den Berg en toen Maître Wim van den Berg met pensioen
ging ben ik samen met zijn zoon Bert naar Zaal Kardolus overgegaan. Het
Nederlands equipekampioenschap Degen namen we meteen mee. In totaal bij van
den Berg en Kardolus 8 equipekampioenschappen helpen winnen; 2 floret en 6
degen. Individueel wel de nodige finales, maar nooit nummer 1. Ik kan er goed
mee leven! Op mijn 30e maakte een knieblessure en de daarop volgende operatie
een einde aan mijn verblijf in het Nationale Degenteam. Daarna ben ik me met
de organisatie gaan bemoeien, eerst TC, later Hoofdbestuur. Mijn 1e actie
binnen het bestuur was het er door drukken van een door mij ontwikkelde
formule om de verschillen in sterkte bij wedstrijden te kunnen berekenen en
dat vervolgens als kwalificatienorm te gaan gebruiken. (het puntensysteem) We
gebruiken de formule nog,; zei het dat er in de loop der jaren natuurlijk
kleine bijstellingen zijn geweest. Vervolgens werd ik KNAS Voorzitter
en heb ik in die hoedanigheid dankzij een fantastische medewerking van mijn
collega bestuursleden iedere 5 jaar een titeltournooi naar Nederland kunnen
halen. JWK Arhem in '85 daarna de JEK in '90 in Gouda en tot slot de WK'95 in
Den Haag. In 1995 heb ik me gevestigd in de Verenigde Staten waar ik
met mijn echtgenote in Colorado op 2100 meter hoogte iets ten zuiden van
Denver woon. Ben wel actief gebleven als penningmeester binnen de EFC
(opgericht door Premysl Herych (TCH) Antonin Jovanovich (YOU) en
ondergetekende. Toen we in 1991 begonnen waren er maar 8 landen
geïnteresseerd, nu missen we alleen Albanië en wordt er stevig gevochten om
de organisatie van de EK's. Tevens heb ik me tot 2004 bezig gehouden met de
diverse "zondaars" bij de FIE waar ik in de Disciplinaire Commissie zat. In
2008 heb ik nog geholpen met de organisatie van de JEK in Amsterdam. Ik ben
wederomlid van de SV KLM waar ik ooit begon. Nu doe ik rustiger aan en
ben ik EFC en KNAS erelid en zit vooral graag op het water. We hebben een
zeilboot in Durgerdam liggen. IJsselmeer en Noordzee zijn mooi
vaarwater.
De KNAS lijkt in moeilijker vaarwater te zitten, althans; dat hoor ik in de
wandelgangen.
Gedeeltelijk is dat wel juist, we zouden er financieel natuurlijk graag beter
voor staan, maar het zal niemand verbazen dat de economische crisis ook de
sportbonden niet voorbij gaat. Sponsors zien hun omzetten onder druk staan en
moeten bezuinigen. Dat geldt zowel voor de directe KNAS sponsoring, als ook
de overkoepelende organen als NOC*NSF. En dus sta je als bond voor de keuze
om bepaalde zaken niet meer te bekostigen of vanaf nu door te gaan berekenen
etc. Niet leuk, maar je kunt het geld maar 1 keer uitgeven.
Dat geldt ook voor de potentiële sponsors. Degene die beweert dat het
sponsoren van de schermsport een geweldige PR uitstraling heeft met de nodige
uren aan TV zendtijd, heeft wel een heel erg roze bril op. Sponsors in de
schermsport zijn bedrijven waar de eigenaars geweldige schermliefhebbers zijn
met een groot hart voor de goede zaak.
In dit verband noem ik graag onze Voorzitter. Ik wist dat Multi M IT het een
en ander voor de KNAS betaalde. Als Penningmeester zie ik pas hoe veel dat
is. Zelf zal hij er niet over beginnen, maar ik denk dat de KNAS hem veel
dank verschuldigd is. Hij zal dit jaar aftreden, maar ik hoop dat zijn
enthousiasme voor ons behouden blijft. En we hebben een goede KNAS historicus
nodig!
Ook een man als Mark Janssen was tot voor kort met ECP een steunpilaar van de
KNAS. Ik hoop dat het gauw mogelijk zal zijn hem weer in ons midden terug te
zien als sponsor. Ik weet dat hij plannen heeft met een Internationaal
Cadetten toernooi dat in het EFC-circuit moet komen. Ik zal hem helpen waar
ik kan. Dit zijn de mensen die we nodig hebben!
Dan zijn er de diverse Stichtingen die assisteren bij schermcentra of groepen
schermers trachten te ondersteunen. Allemaal buitengewoon goede initiatieven
die in deze tijd gewoon nodig zijn.
En dan zijn er de ouders. Een vereniging kan niet buiten een goede
ouderparticipatie. Dat zijn de drijvende krachten die ieder op hun beurt (
als het goed gaat ) met de schermertjes naar de toernooien rijden. Natuurlijk
zie je dat ouders wanneer hun kind voldoende niveau krijgt om in een
bondsselectie te zitten, ook daar graag een belangrijke rol in willen spelen.
Net als sommige clubtrainers hun betere pupillen soms zien veranderen
van club omdat ze "daar aan toe zijn" valt het niet altijd mee om daar
gemakkelijk mee om te gaan. We mogen deze belangrijke groep niet aan de
kant zetten. Hun goede wil en enthousiasme kan zeker gekanaliseerd worden en
hun stem dient te worden gehoord. Het is wel zaak dat we niet met 100
verschillende meningen worden geconfronteerd want dan gebeurt er juist niets.
Dus lijkt het me geen slecht idee om een oudercommissie in het leven te
roepen waarin ouders van (min of meer) talentvolle jeugdschermers(sters) hun
ideeën en wensen kunnen bespreken en waarbij wij als hoofdbestuur afspreken
dat deze commissie het recht heeft om advies uit te brengen. Waarbij ik als
penningmeester natuurlijk van mening ben dat deze ouders wel KNAS lid dienen
te zijn.
Lijkt me een mooi punt om op een topsportdag te kunnen bespreken.
Nu is het wel zaak om te proberen zo'n 90% van alle neuzen dezelfde kant op
te krijgen. 100% is gewoon een utopie, dat lukt bij geen enkele bond en zeker
niet bij super individualisten zoals wij!
Maar met 90% komen we er heel best uit. Ons financiële resultaat is redelijk
en de kas is echt niet bijna leeg. Vergeleken met wat ik bij andere
kleine schermbonden zie hebben we nog steeds een heel hoog serviceniveau en
is er geen reden om nerveus te worden. Moeten we ook niet doen. Schermen is
veel te leuk.
Volgend blog moeten we het maar eens over de huidige kwalificatienormen gaan
hebben.