Zilver voor Job de Ruiter in Parijs

 In Februari vindt in Parijs decennia lang het grootste floret toernooi van Europa plaats. Ooit gestart voor "Minimes", inmiddels uitgegroeid tot een evenement voor Cadetten en Minimes die een kleine 1000 deelnemers uit de hele wereld aantrekken. (sic!). Zo gezegd, een Wereld Beker toernooi voor jeugdige floretschermers.

De afgelopen vijf jaren was ik als ouder en supporter aanwezig, dit keer zwierf ik als toerist door Parijs, toen ik het bericht ontving dat Job de Ruiter zich bij de laatste acht geplaatst had. Een bijzondere prestatie, wetende dat 379 jongens van zijn leeftijd zich ingeschreven hadden voor dit toernooi.

In overleg veranderden we ons reisplan. De Thalys vertrok pas over twee uur en wellicht konden we nog even meegenieten van de bijzondere prestatie van de  vijftienjarige schermer uit Haarlem, die bij ‘HollandSchermen’ traint.

We voegden in op het moment dat Job uitkwam tegen de Pool Olszowski in de kwartfinales. Het was dat er zonder keelflap werd geschermd, anders was de stand waarschijnlijk 10-0 geweest voor de linkshandige Job, die duidelijk in een flow verkeerde. Hij domineerde de wedstrijd van A tot Z en in één manche wist hij zich bij de laatste vier te plaatsen.

Hierna ontmoette Job de Brit, Harry Bird. Zoals vaker voorkomt bij jongens in deze leeftijd, kunnen fysieke eigenschappen behoorlijk verschillen. Bird heeft de lengte van een volwassen man, maar Job had hier gen enkele moeite mee en bleef zelfverzekerd zijn partij tot het einde aan toe uitschermen.

Met de overwinning op Bird plaatste Job zich in de finale tegen Menkuer. Eénmaal eerder ontmoette Job hem in een poule en versloeg de Turk nipt. Ditmaal was Menkuer sterker en mocht Job het zilver in ontvangst nemen, samen met een prachtige prijs naar keuze, uit gesponsorde elektronica, zoals gewoon is bij het CEP Marathon Fleuret.

Met de tweede plaats op dit Wereld Beker Toernooi voor "Minimes", wordt wederom bewezen dat talent in Nederland aanwezig is. Felicitaties gaan in de eerste plaats uit naar Job  en zijn coach Marijn de Jong, die in Parijs aan zijn zijde stond. En natuurlijk voor zijn trainer Jeroen Divendal, die alle kennis heeft bijgebracht en hem wekelijks bijschaaft in de schermkunst.