Op 31 Juli jongstleden is George Ruijsch van Dugteren in Kaapstad overleden. Voor velen van U waarschijnlijk een onbekende, maar voor de FIE een hele bekende Nederlander. Geboren in 1944 in Amsterdam. Op 5 jarige leeftijd ging het gezin naar Zuid Afrika omdat zijn vader daar de leiding op zich ging nemen van een door de firma Honig aangekochte fabriek. De familie heeft altijd uitsluitend de Nederlandse nationaliteit en de banden met Nederland aangehouden. George ging medicijnen studeren en had een lange carriere als pediatrisch nephroloog.verbonden aan een groot ziekenhuis in Kaapstad. Wat sport betreft was schermen zijn grote passie, maar na twee nationale titels op degen in 1966 en 67 besloot hij dat hij zijn talenten beter in kon zetten. In het begin was dat moeilijk, want hoewel Zuid Afrika wel altijd lid is gebleven van de FIE, met name omdat de schermsport er zowel door blank als zwart kon worden beoefend was er toch een zekere mate van boycot. " Als jullie niet aan de WK meedoen, dan zullen wij niet voorstellen om jullie te royeren " aldus de toenmalige Sovjet Unie.

Maar in 1990 kwam er met de vrijlating van Nelson Mandela licht in de tent en in hetzelfde jaar werd George voorzitter van de Zuid Afrikaanse schermbond. Hij bleef dit tot 2005.

In 1997 wist hij Zuid Afrika echt weer onder de mensen te brengen met een prima organisatie van de WK dat jaar in Kaapstad. Tevens was hij gastheer voor het FIE Congres aldaar.

Reeds in 1992 werd hij gekozen in de medische commissie van de FIE waar hij tot vorig jaar lid van was. Van 2004 tot 2008 als voorzitter. George had zich inmiddels ontwikkeld tot doping expert en uitstekende contacten opgebouwd met WADA. In zijn eentje schreef hij de complete anti doping code voor de FIE. In 2010 begon hij een educatief programma gericht op voorlichting wbt doping aan de junioren en cadetten. Veel van onze JWK gangers zullen hem wel hebben gezien wanneer hij in de anti doping stand uitleg stond te geven. Daarnaast was hij veelvuldig medisch gedelegeerde op WK's en observer bij Wereld Cup toernooien. Zijn reputatie was zo goed dat de UCI ( wereld wielren bond ) hem vroeg om de leiding van haar anti doping commissie op zich te nemen, hetgeen hij er gewoon naast deed. Hij was inmiddels gepensioneerd en stilzitten was niks voor George.

Vanuit Zuid Afrika wist hij als eerst lid van het Z.A. NOC en voorzitter van het Z.A anti doping comite. ( vergelijkbaar met de NL anti doping autoriteit ) het dopingprobleem goed onder de aandacht te brengen bij alle sporten. Vervolgens sloeg hij zijn vleugels over het hele continent uit; werd gekozen als bestuurslid bij de ANOCA die alle NOC's van Afrika verenigt en wist schermen geweldig vooruit te helpen op het continent, waar het tot dan tot de MAHGREB regio was beperkt. Uit erkentelijkheid voor dit werk ontving hij samen met de Z.A. schermbond de Trophee Feyerick. van de FIE. In 2012 waren hij en George van Rossum de eerste Nederlanders in de FIE Hall of Fame.

Vorig jaar werd hij getroffen door een ernstige ziekte en tijdens een vergadering begin Juli in Lausanne werd  bekend dat hij dacht dat het binnenkort afgelopen was. Als medicus kun je dat zelf natuurlijk vaak wat beter beoordelen. Uiteindelijk heeft het inderdaad nog 4 weken geduurd. In die tijd heb ik als erelid van de FIE samen met mijn collega Peter Jacobs aan de FIE voorgesteld om George erelid te maken. Dat was hij waarschijnlijk toch wel geworden, maar nu was er opeens haast. FIE voorzitter Alisher Usmanov ging direct mee met dit idee en schreef een hele warme brief aan George waarin hij hem dit meedeelde. Op 25 November zal hier op het Congres door de aanwezige ereleden over  worden gestemd, maar dat is m.i. een formaliteit.

We zullen George missen, hij zocht altijd op wedstrijden en Congressen zijn landgenoten op. Hij was ook KNAS lid. De FIE bood de KNAS bij monde van voorzitter Alisher Usmanov condoleances aan.

Ik hoop dat de herinnering aan George niet zal vervagen, want hij betekende veel meer voor het imago van de KNAS en Nederland dan je van een expat had kunnen verwachten.