In de eerste week van juni is Rini Engelbracht overleden. Op 77 jarige
leeftijd. Rini was in de jaren zestig en zeventig een van de meest
markante schermers die ons land rijk was.
Rini was als jongen begonnen met schermen bij de Amsterdamse schermvereniging
DOS, waar hij een leerling was van Toon van Uden. Al snel bleek zijn talent en
werd hij zichtbaar op de loper bij Nederlandse jeugdkampioenschappen. Rini had
al vrij snel in de gaten dat hij, om zijn talent uit te bouwen tot meer
resultaten, een overstap moest maken naar een andere vereniging waar hij zich
kon optrekken aan veel andere wedstrijdschermers. Hij werd lid van ASV Zaal Van
den Berg.
Hij groeide al heel snel uit tot een heel sterke florettist. Niet alleen
individueel, maar ook in het sterke equipe van Zaal van den Berg werd Rini een
sterke troef. Inmiddels had hij ook de degen ter hand genomen en ook daar
behoorde hij al snel tot de nationale top. In 1970, 1972 en 1973 werd
Rini Nationaal Kampioen op floret, waaruit mag blijken hoe dominant hij in die
periode was. Hij had inmiddels weer een overstap gemaakt naar de Amsterdamse
vereniging Zaal Visser, dat was uitgegroeid tot een echt floretbolwerk. Samen
met o.m. Rob Koster, Maarten Siffels, Menno Stemmerik en Rorik Janssen vormde
hij een prachtig equipe, dat nationaal en internationaal indruk maakte.
Rini was een vrij rustig ogende schermer met een uitstekend oog voor het goede
moment. Op het eerste gezicht niet zo spectaculair, maar door dit uitstekende
tactische inzicht en de manier waarop hij zijn tegenstanders kon “lezen” was
het een lust om naar zijn schermen te kijken. Bij hem leek het soms zo
eenvoudig. Persoonlijk kan ik me nog herinneren hoe hij een partij schermde op
het WK in Grenoble 1974 tegen de Rus Stankovich, op dat moment een echte
wereldtopper. De manier waarop Rini die partij toen wist te winnen was
werkelijk een staaltje van superieur schermen, zodanig dat ik het na al die
jaren nog op mijn netvlies heb staan.
Rini Engelbracht was op en naast de loper een sympathieke- en prettige man.
Vriendelijk, humoristisch en sportief. Zelden of nooit protesten uitend tegen
scheidsrechtelijke beslissingen. Dat hoorde er volgens hem gewoon
bij.
De jaren tachtig bleef Rini nog wel schermen, maar is hij niet meer op de lijst
van Nationaal Kampioenen terug te vinden. De klassieke gang naar andere
prioriteiten in het leven waren de aanleiding daarvan. De laatste jaren kampte
Rini Engelbracht met gezondheidsproblemen. Bij de Kampioenen reünie in 2019 in
Rotterdam hebben we hem gelukkig nog een keer teruggezien. Velen
verliezen met zijn overlijden een echte goede schermvriend. Rini Engelbracht,
Rust In Vrede.
Rob Wolthuis
